"Εγώ δεν παρακολουθώ το κινητό του παιδιού" θα πει μια μαμά έφηβης εξηγώντας με περηφάνια ότι έχει πολλή εμπιστοσύνη στο παιδί της. "Κι αν την παρενοχλεί κάποιος διαδικτυακά;" θα ρωτήσει η άλλη μαμά και θα της δημιουργήσει αμφιβολίες. Γιατί άλλο να έχεις απλά εμπιστοσύνη στο παιδί σου, αλλά να έχεις εμπιστοσύνη στη σχέση που έχετε. Πώς θα σου πει ό,τι κι αν της συμβεί ώστε να το αντιμετωπίσετε μαζί. Στην εφηβεία εξάλλου... όλα αλλάζουν, κυρίως οι σχέσεις γονιών-παιδιών.
Έχω βρεθεί μπροστά σε πολλές τέτοιες συζητήσεις και ενώ το παιδί μου ακόμα δεν έχει κινητό (αλλά πλησιάζει) δεν ξέρω τι θα έκανα όταν θα έρθει η στιγμή. Θέλω να πιστεύω ότι θα του έχω μάθει όλα όσα πρέπει για να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις. Ταυτόχρονα, όμως, σκέφτομαι πως οι προκλήσεις μερικές φορές στο διαδίκτυο είναι πολλές φορές δυσβάσταχτες. Το bullying, η παρενόχληση, ο εθισμός, προβλήματα που ούτε καν ξέρω ότι υπάρχουν γιατί δεν τα βίωσα ποτέ.
Σκέφτομαι ότι έχω ένα παιδί που πιστεύω ότι θα μου λέει όσα το προβληματίζουν. Κι αν η εφηβεία μου συστήσει άλλο παιδί; Αν "μπλέξει" και σε μένα δείχνει άλλο πρόσωπο; Θα καταλάβω και πόσο κοντά θα είμαστε σε μερικά χρόνια;
Την απάντηση την δίνει με μια ανάρτησή της η ψυχολόγος Ευτυχία Βαρσαμή και η αλήθεια είναι πως είναι καθησυχαστική. Γιατί δεν θέλω να είμαι μια μαμά που παρακολουθεί τηλέφωνα και tablet. Θέλω να ρωτάω και να παίρνω ειλικρινείς απαντήσεις.
Όπως έγραψε στο Instagram της η ειδικός: "Εφηβεία…
Μια γενιά μεγαλώνει μέσα στον θόρυβο των ειδοποιήσεων και την ησυχία των σχέσεων. Μια γενιά που κατηγορείται συχνά πως απομακρύνεται, πως κλείνεται, πως απορρίπτει. Κι όμως, αυτό που ζητά είναι σχέση.
Όχι έλεγχος. Όχι απόσταση. Όχι παρακολούθηση.
Σχέση που να αντέχει την αλήθεια της.
Συχνά ακούω γονείς να παρακολουθούν Φίλους, κινητά, βόλτες των παιδιών τους μα η λύση είναι στη σχέση!
Έφηβοι… παιδιά που αντιδρούν στην ίδια την κοινωνία που τα μεγάλωσε. Από τις προσδοκίες που δεν είχαν χώρο για αποτυχία. Από τις οικογένειες που δεν είχαν χρόνο για το μαζί…
Ας δούμε με άλλο βλέμμα την εφηβεία…".
