Πίσω από την αστεία καθημερινότητα της ενήλικης ζωής—λίστες για το σούπερ μάρκετ, φακές που βράζουν και λογαριασμοί που δεν τελειώνουν ποτέ—κρύβεται κάτι πιο τρυφερό: η μαμά.
Γιατί, ναι, μπορεί να έχεις χτίσει τη ζωή σου, να δουλεύεις, να τα βγάζεις πέρα, να έχεις περάσει ό,τι πέρασες και παρ’ όλα αυτά, όταν τη βλέπεις, να νιώθεις πάλι παιδί. Όχι γιατί δεν μεγάλωσες. Αλλά γιατί εκείνη δεν σταμάτησε να σε βλέπει έτσι. Όχι σαν τον επαγγελματία, τον ιδιοκτήτη, ή τον ενήλικα. Σαν το παιδί που ήταν κάποτε το επίκεντρο του κόσμου της.
Και κάπου ανάμεσα σε ένα "Έφαγες;" κι ένα "Βάλε ζακέτα", καταλαβαίνεις. Αυτές οι ατάκες είναι η γλώσσα της αγάπης της. Αδέξια ίσως, αλλά σταθερή. Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είσαι. Αν φτερνιστείς, εκείνη θα σε κοιτάξει με το ίδιο ανήσυχο βλέμμα όπως όταν ήσουν πέντε χρονών και είχες πυρετό.
Γι’ αυτό και με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας μάζεψα τις ατάκες, που μου λέει ακόμα η μάνα μου, ακόμα και τώρα που έφτασα 32...
Διαβάστε περισσότερα στο Esquire.com.gr
