Επιλέγουμε επάγγελμα ανάλογα με το παιδικό τραύμα μας; H ψυχολόγος Φρόσω Φωτεινάκη εξηγεί πως το ένα επηρεάζει το άλλο

Δεν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς τραύματα. Λίγο ή πολύ όλοι έχουμε κάτι που μας βασανίζει από την παιδική μας ηλικία. Ακόμα κι αν πήραμε αγάπη από τους γονείς μας, μπορεί να νιώσαμε απόρριψη στο σχολείο. Ακόμα κι αν είχαμε τέλειους φίλους μπορεί στο σπίτι η ψυχή μας να βασανιζόταν. Σύμφωνα με τους ειδικούς τα τραύματα που κουβαλάμε από την παιδική μας ηλικία μπορεί να επηρεάσουν την επιλογή που θα κάνουμε στα πρώτα νεανικά μας χρόνια για την καριέρα μας.

Ο επαγγελματικός δρόμος που θα επιλέξουμε μπορεί εξάλλου να μας βοηθήσει- χωρίς να το καταλαβαίνουμε -να επουλώσουμε αυτές τις πληγές.

Όπως αναφέρει η συμβουλευτική ψυχολόγος Φρόσω Φωτεινάκη σε πρόσφατη ανάρτησή της: "και όμως, το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας δύναται να επηρεάσει την επιλογή του επαγγέλματος στην ενήλικη ζωή μας. Είναι σαφές πως το ψυχικό τραύμα δεν αποτελεί τον μοναδικό αιτιολογικό παράγοντα για την επιλογή επαγγέλματος, ωστόσο η βιβλιογραφία φωτίζει αυτή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σύνδεση.

Μέσα από αυτή την ανάρτηση θέλω να αναρωτηθείς, να συνδεθείς με εσένα, να συνδέσεις την δική σου ιστορία, το δικό σου εσωτερικό παιδί με τον ενήλικα εαυτό.

Περισσότερο όμως θέλω να αφήσουμε αυτό το εσωτερικό παιδί να ακουστεί: το παιδί που ήθελε να βρει λύσεις στα προβλήματα μα ένιωθε ανήμπορο, το παιδί που έπρεπε να φροντίζει τους άλλους, το παιδί που το έπνιγε η αδικία αλλά και εκείνο που η οικογενειακή συγχώνευση δεν του επέτρεψε να κυνηγήσει τα όνειρα του, το παιδί που έμαθε να αμφισβητεί τον εαυτό του και να φοβάται να διεκδικήσει αλλά και εκείνο που η παιδική του ηλικία ήταν τόσο αστήρικτη και μοναχική που συναντώντας και στηρίζοντας άλλα παιδιά, επουλώνει κάτι μέσα του".

Δες την ανάρτηση της ψυχολόγου εδώ