Η στιγμή που αποφασίζουμε να "αποχαιρετήσουμε" την πιπίλα είναι μια αγχωτική στιγμή για τους γονείς. "Θα κοιμηθεί;" σκεφτόμαστε ή "τι θα κάνω όταν κλαίει και δεν ηρεμεί;". Είναι, όμως, εξίσου αγχωτική στιγμή και για τα παιδιά που τόσο καιρό την έχουν συνηθίσει και τους ηρεμεί. Ευτυχώς, με σωστή προσέγγιση, η μετάβαση μπορεί να γίνει ομαλά και με σεβαμό.
Πότε να πούμε "αντίο" στην πιπίλα;
Οι γιατροί της αμερικάνικης παιδιατρικής κλινικής Nationwide Children's Hospital συνιστούν να αρχίσουμε την απόσυρση της πιπίλας γύρω στους 12-18 μήνες, και σταδιακά η χρήση της να περιορίζεται, προκειμένου να αποφευχθούν οδοντικά θέματα και πιθανές ωτίτιδες. Μετά τους 18 μήνες, η παρατεταμένη χρήση μπορεί να επηρεάσει τη σύγκλειση των δοντιών και την ανάπτυξη του σαγονιού.
Αποχαιρετισμός "χωρίς δράματα"
Σταδιακή μείωση: Αρχικά η πιπίλα επιτρέπεται μόνο στον ύπνο και σταδιακά εξαφανίζεται.
Συζήτηση και προετοιμασία: Τα μικρά παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερο από ό,τι νομίζουμε. Εξηγούμε με απλά λόγια ότι μεγαλώνουν και ότι η πιπίλα "ήρθε η ώρα να φύγει".
Δημιουργία ρουτίνας: Μία συμβολική τελετή, όπως "το αποχαιρετιστήριο πάρτι της πιπίλας", ή το παιδί την "δίνει" σε μικρότερο παιδί ή τη φυτεύει στο κήπο. Έτσι αισθάνεται ότι έχει έλεγχο και συμμετέχει.
Αντικατάσταση με άλλο αντικείμενο: Μπορούμε να δώσουμε ένα λούτρινο ή κουβερτάκι ως παρηγορητικό αντικείμενο.
Τι προσέχουμε
Να μην ξεκινάμε τη διαδικασία κατά τη διάρκεια μεγάλων αλλαγών (όπως μετακόμιση, αφιξή νέου αδερφού) για να μην φορτωθεί το παιδί με πολλή αλλαγή.
Να στηρίζουμε συναισθηματικά το παιδί, αφού η αλλαγή μπορεί να προκαλεί άγχος στο παιδί.
Το κόψιμο της πιπίλας δεν χρειάζεται να γίνει απότομα. Με καλή προετοιμασία, αίσθηση ελέγχου από το παιδί και σταδιακή μείωση, η μετάβαση γίνεται με ηρεμία.
